เมื่อวันที่ 12 เมษายน 2566 ชาวบ้านบ้านหนองโสน หมู่ที่ 4 ต.อิสาณเขต อ.เฉลิมพระเกียรติ จ.บุรีรัมย์ กล่าวว่า วัดในหมู่บ้านและหมู่บ้านใกล้เคียงไม่กล้าเผาศพหญิงที่เสียชีวิตพร้อมทารกในครรภ์ 4เดือนเพราะกลัวคนตายวิญญาณของผู้ตายจะตายเพราะโรงพยาบาลไม่ยอมผ่าร่างของผู้ตายออกจากครรภ์มารดาของผู้ตายซึ่งขัดกับความเชื่อของชาวบ้านตั้งแต่สมัยโบราณสร้างความเดือดร้อน และสร้างความสับสนให้กับครอบครัวของผู้เสียชีวิต ทั้งนี้ พยายามติดต่อกับทางโรงพยาบาลเพื่อขอความช่วยเหลือในการผ่าศพทารก แต่ทาง รพ.ปฏิเสธ โดยระบุว่าจะทำได้ก็ต่อเมื่อญาติสงสัยสาเหตุการตายเท่านั้น
ครอบครัวผู้เสียชีวิตที่พบข้างบ้านหมู่ที่ 4 ต.อิสาณ อ.เฉลิมพระเกียรติ ได้ขอศพจาก อ.พันธ์ และ อ.แจ๊ค และกรรมการศพจาก อ.เมือง และ อ.ละหานทราย จำนวน 1,000 ศพ มาช่วยทำพิธีตาม ต่อความเชื่อของพวกเขา และหั่นศพทารกออกจากท้อง น.ส.นิภาพร (สงวนนามสกุล) อายุ 22 ปี หญิงที่กลับชาติมาเกิดได้แยกร่างแม่และลูกตามความเชื่อและความปรารถนาของครอบครัวเพื่อให้สามารถ ทำพิธีทางศาสนาและฌาปนกิจเหมือนคนตายธรรมดา
สัปเหร่อและทีมงานได้ดำเนินการนำทารกออกจากครรภ์มารดาโดยใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมง ปรากฏว่าทารกเป็นผู้หญิง ภายหลังการชันสูตรศพได้ให้ครอบครัวและญาติเข้าไปข้างในเพื่อดูหน้าศพและเห็นแม่และลูกเป็นครั้งสุดท้าย จากนั้นได้นิมนต์พระสงฆ์จากวัดสุรินทรารมย์ มาตั้งสวดที่บ้าน ก่อนเคลื่อนศพไปไว้ที่วัด เพื่อจัดพิธีฌาปนกิจเวลา 18.00 น. ทางวัดแนะนำให้แยกเผาศพแม่และลูก ในหมู่พวกเขา ศพของมารดาถูกเผาในเมรุ ส่วนศพ ตั้งไฟไว้ที่กองฟาร์นด้านหลังเมรุ
สามีเล่าว่าภรรยาท้องได้ 4 เดือน แต่เสียชีวิตด้วยโรคประจำตัว เขาจำสาเหตุการตายไม่ได้ แต่สงสัยว่าทำไมโรงพยาบาลถึงไม่ยอมเอาเด็กออกจากครรภ์ของภรรยา เพื่อให้สามารถประกอบพิธีทางศาสนาได้ตามปกติ ตอนแรกคิดว่า ทางโรงพยาบาลได้ชันสูตรพลิกศพแล้ว เพราะเห็นว่า ผ้าขาวออกมาโดยไม่ได้เปิด ยังไม่ทันที่จะเอาศพใส่โลงได้ทางครอบครัวก็ติดต่อให้นำศพไปเผาที่วัด อย่างไรก็ตาม ทางวัดบอกว่าไม่ว่าจะเผาหรือไม่ก็ตามชาวบ้านที่ทราบข่าว ก็ไม่สบายใจเช่นกัน เพราะกลัวจะถูกไฟคลอกทั้งดวงจึงได้ติดต่อสัปเหร่อให้ช่วยเป็นประธานในพิธีและแยกแม่ลูก ทางวัดรับพระราชทานเพลิงศพ ฉันอยากจะบอกคุณว่าโรงพยาบาลบอกว่าควรตัดทารกในสถานการณ์เช่นนี้ได้อย่างไร ญาติพี่น้องจะได้ไม่เดือดร้อน
